Wielkość docelowa: Drzewo iglaste, charakteryzuje się bardzo szybkim tempem wzrostu (30 do nawet 80 cm rocznie), w dobrych warunkach dorasta do 20-25 m wysokości przy tylko 3-4 m szerokości.
Zastosowanie: Dobrze sprawdza się jako element kompozycji, sadzony w grupach lub jako nieformowany lub strzyżony żywopłot. Sadzony w rzędach co 1,5-2m. Niższe gałęzie przewisają, a szczytowe sterczą w górę co daje świerkowi serbskiemu charakterystyczny pokrój typowej choinki. Ze względu na stosunkowo małą szerokość ma zastosowanie nawet w niewielkich ogrodach.
Inne nazwy i pochodzenie: Naturalnie występuje wyłącznie na małym obszarze Bałkan (endemit). Angielska nazwa to Serbian spruce.
Cechy ozdobne: Roślina o ładnym, regularnym wąsko-piramidalnym pokroju, wysokiej odporności na zanieczyszczenia. Zielony do samej ziemi, nie gubi dolnych gałęzi. Igły bardzo gęste, od góry ciemnozielone i błyszczące, od dołu z charakterystycznymi dwoma białymi paskami, do daje odbiór całego drzewa jako szarozielonego. Kwitnie w maju, kwiaty niepozorne, nie mają szczególnego znaczenia ozdobnego. Szyszki drobne, młode fioletowe, zwisające, pojawiają się wczesną jesienią i długo trzymają.
Uprawa: Najlepiej rośnie w słońcu, ale znosi także zacienienie. Preferuje gleby średnio żyzne, o odczynie zasadowym i obojętnym. Roślina tolerancyjna względem warunków siedliskowych. Wymagająca sadzenia w miejscu osłoniętym od wiatru.
Informacje handlowe: Roślina sprzedawana w formie naturalnej lub piennej.